Een betonnen aanrecht maken

Ik heb altijd al een betonnen aanrecht willen maken. In mijn vorige huis is het er niet van gekomen, maar vandaag ga ik me er eens op storten (you see what I did there?).

Het lijkt altijd zo simpel als je iemand bezig ziet: spul smeren, glad strijken en laten drogen. Nu weet ik dat stucen al een enorme uitdaging is (zelfs die halve meter die ik zelf heb geprobeerd), dus een glad werkblad maken zal ook wel niet zo simpel zijn. Zeker niet als je geen tweede kans krijgt. Vandaag hebben we het aanrecht gestort. Direct op de kastjes. Gevolg: 150 kilo niet verplaatsbaar risico. Benieuwd hoe je te werk gaat en of het gelukt is?

Vanochtend zijn we begonnen met de bekisting maken. De onderplaat is een 18mm betonmultiplex. Deze blijft ook op de kastjes liggen. Daarom moet er een bekisting gemaakt worden om een rand te maken aan de voorkant zodat je deze plaat niet ziet zitten straks. Ook moeten de gaten voor de spoelbak, fornuis en kraan gemaakt worden. Deze zijn moeilijk naderhand te maken. Met restjes betonmultiplex maak ik de bekisting en kit ik alles af. De latjes van de spoelbak en het fornuis spuit ik in met siliconenspray.

De bewapening bestaat uit stevig tuingaas met mazen van ongeveer 5 x 5 cm. Rondom de spoelbak en het fornuis komen bovendien stukken betonijzer. De eerste tip die ik je daarvoor wil geven is dat je er niet te zuinig mee moet doen. Laat de stukken zeker 10 cm verder uitsteken dan de gaten voor je fornuis en spoelbak. Omdat wij maar twee lengtes hadden gekocht en ik geen zin meer had om terug te gaan naar de bouwmarkt heb ik de stukken vrij kort gemaakt en aan de achterkant van het fornuis niet eens betonijzer gedaan. Resultaat: scheuren. Een aantal kleintjes heb ik redelijk weg kunnen poetsen, maar achter het fornuis blijft hij zichtbaar. Duidelijk gevalletje van iets erop zetten dan maar.

Ook over de hele lengte van het aanrecht zit aan de voorkant betonijzer. Dit heb ik met een haakse slijper op maat gemaakt. Het tuingaas kun je met een scherpe tang op maat maken.

Voor het aanrecht gebruiken we voorgemengd zandcement. Je kunt ook zelf zand en cement mengen, maar dan moet je even wat research doen voor de juiste verhouding. Water toevoegen, goed mixen en dan even de buurman vragen om de speciekuip mee naar boven te tillen. En dan het moment: de eerste schep beton gaat in de bekisting. We beginnen met de linkerhelft van het aanrecht en maken een laag van ongeveer een cm voor we de bewapening erin leggen. Hier en daar moet er nog wat bijgeknipt worden in het gaas, maar tot nu toe gaat alles redelijk vlot. Terwijl ik de tweede laag (op de bewapening) glad aan het maken ben, wordt aan de andere rechterkant de eerste cm gelegd. Het aanrecht wordt in totaal 4 cm hoog, inclusief het betonmultiplex. Van een expert heb ik gehoord dat je het beton minimaal 2 cm moet maken, dus zitten we precies goed. .

Aantrillen
Tip twee die ik je wil geven gaat over het aantrillen. Hier hoef je geen machine voor te huren, maar je kunt gewoon een schuurmachine tegen je bekisting zetten. Wel even het schuurpapier eraf halen, anders heb je een hoop stof op je natte beton. Wat erg belangrijk is (volgende keer beter bij ons) is dat je op tijd begint met trillen. Eigenlijk terwijl je aan het storten bent. Daar hadden we dus een derde persoon voor nodig gehad. Maar wij zijn te laat begonnen met trillen en dan krijg je een hoop luchtbelletjes in je beton. Niet alleen estetisch een probleem, maar vooral mechanisch, want je beton wordt broos en kan snel beschadigen. Daarom op tijd en goed trillen, vooraal aan de voorzijde van je aanrecht. Dat is het meest gevoelig voor beschadigingen.

Maar bellen of niet, over het eindresultaat ben ik erg tevreden. Uiteraard had het beter gekund, maar naar perfectie werk je toe. Oftewel: dat zien we de volgende keer wel. Mocht je zelf aan de slag willen en wat tips of hulp nodig hebben, mail me gerust!

Na het verwijderen van de bekisting komen onze beginnersfouten dus aan het licht. De rand is redelijk broos, maar die smeer ik nog een keer na met heel waterig beton. En dan natuurlijk de scheuren. De grote scheur achter het fornuis ga ik nog proberen wat minder zichtbaar te maken. De kleine scheurtjes bestempel ik als 'karaktervol'. Voor de afwerking kiezen we voor lak. Niet de meest milieuvriendelijkste methode, wel de makkelijkste en meest praktische. Het enige nadeel? Je moet 6 weken wachten voor je het op je beton kan smeren. Dat wordt dus voorzichtig taart bakken de eerst komende zes weken. Gelukkig valt het allemaal nog precies binnen mijn deadline: het grote keukenonthullings-/iedereens verjaardags-/uitgesteld housewarmingfeest in augustus!