Het is weer buitenweer!

Met dit mooie weer is er geen andere optie dan buiten zijn. Op een bovenwoning zonder tuin moet je wel creatief omspringen met de buitenruimte die je hebt. In ons geval het balkon (a.k.a. het afvalverzamelstation) en het platte dakje naast mijn werkkamer.

Een aantal weken geleden heb ik één van de dingen uitgevoerd op de to-do-list van toen we hier kwamen wonen (2012 red.): namelijk het balkon enigzins opknappen. De balustrade was net in de verf gezet, maar op de vlondervloer van ons balkon floreerde een heel ecosysteem die het onmogelijk maakte normaal op het balkon te lopen, laat staan er voor je plezier te gaan zitten. Net na de verbouwing hebben we de vlonderdelen eruit gehaald en in de aanhanger meegenomen naar de wasstraat. Met de hogedrukspuit ging een groot deel van alle alg en mos eraf, maar helaas kwam dit binnen no time weer terug, omdat er nooit direct zonlicht op ons balkon komt. Dit jaar besloot ik het daarom maar eens anders aan te pakken. Na een tweede grondige schrobbeurt van de vlonders (ditmaal gewoon op straat, want de delen paten niet in de auto en de aanhanger is weg), heb ik nieuwe kunststof vlondertegels over het hout heen gelegd. Deze tegels hebben smallere openingen waardoor en geen vuil meer onder de vlonder kan komen en -best of all- en groeit geen alg en mos op. De chiqueste oplossing is het niet, maar nu ze liggen geniet ik elke dag van het feit dat ik niet uitglij over gladde en natte houten vlonders als ik iets weggooi.

En dat wordt de tweede verbetering: een ombouw voor de vuilnisbakken. Hoewel ik een grote voorstander ben van afval sorteren, is het erg lastig om dit op een estetische wijze voor elkaar te krijgen als je geen tuin hebt waarin je een aantal containers kwijt kunt. Zo veranderde ons balkon dus keer op keer weer in een stortplaats met glas, GFT afval, restafval, plastic en (toen het nog nodig was) luiers. En aangezien er in Arnhem geen vuil meer opgehaald wordt, moet je alles zelf naar de desbetreffende ondergrondse containers brengen. Dat duurt dus nog wel eens een tijdje. Zodra ik weer kan bukken, haal ik wat hout uit mijn uitgebreide restjescollectie en timmer ik een ombouw in elkaar. Letterlijk dan. Of dat nog dit jaar gaat worden, blijft wel de vraag.

Vorig jaar zomer hebben we al volop genoten van de verse aarbeien uit eigen 'tuin'. Dit jaar staat alles weer volop in bloei, dus de hoop is op dezelfde heerlijke aardbeien en dit jaar nieuw: de blauwe bessenstruik en de gele framboos. Van die laatste verwacht ik nog weinig aangezien het een hele jonge plant is, maar met de eerste blauwe bessen gaan we weer een pancake-party houden. Om de kersen- en rode bessenoogst te beschermen heb ik dit jaar een vogelverschrikker neergezet, maar het helpt moet nog blijken. Tot die tijd is het genieten van de bloesem en de bezige bijtjes. En vooral van het heerlijke weer.