Papier maché giraffe

Zoals eerder vermeld: papier maché in mijn go to materiaal als het gaat om 3D dingen maken. Goedkoop, kindvriendelijk en heerlijk om je handen mee vies te maken (en achteraf de velletjes behanglijm af te pulken).

Voor de babykamer van mijn zoon (die nu net naar de basisschool gaat) heb ik altijd al een dierenhoofd willen maken. Het liefst een giraffe, maar ik weet niet precies waarom. Ik denk omdat ze me intrigeren vanwege hun bizarre lichaamsbouw en omdat ze iets heel exotisch hebben. Meer nog dan zebra's en olifanten (naar mijn mening dan). Bovendien zijn ze lekker herkenbaar en lijken ze me zachtaardig genoeg voor op een babykamer. Maar goed, ik heb er nog nooit één in het echt ontmoet. Hoe dan ook, de giraffe is dus niet op de babykamer gekomen. Toen ik begin dit jaar in mijn nieuwe showroom aan de slag ging, wist ik wel dat het er nu eindelijk van moest komen. Met mijn langzaam wegsmeltende overhead projector (elk project wordt hij een stukje kleiner lijkt het wel), heb ik een zijaanzicht van een giraffe op een stuk karton geprojecteerd en overgetrokken. Vanuit dat silhouet ben ik met proppen krantenpapier een driedimensionale kop gaan vormen. Het allermoeilijkste was om de boel een beetje stabiel te houden. Ik heb de kop vaak ondersteund tot hij na een paar lagen eindelijk zelf een beetje bleef staan. Door de nek in een emmer te zetten kon ik de kop blijven verstevigen. Toen die stevig genoeg was, ben ik de nek gaan verstevigen. Na een aantal lagen heb ik zelfs delen van de nek opengesneden en er meer kranten in gepropt om een zwaardere en stevigere onderkant te creeën. In totaal ben ik er zeker een maand mee bezig geweest, waarbij ik elke dag iets kon doen en dan de boel weer moest laten drogen. Het enige nadeel van papier-maché.

Na zelf wat inspiratie op internet op te hebben gedaan, kwam ik erachter dat veel papier maché pro's (haha), vaak papierklei gebruikten voor de laatste laag van hun sculptuur. Na enig onderzoek en tips heb ik geprobeerd om zelf papierklei te maken. Mijn recept was als volgt: je versnippert een krant (en nu heb ik spijt dat ik niet meer op een kantoor werk met een papierversnipperaar) en doet de snippers in een emmer. Daarna gooi je er heet water overheen en laat je het een dag staan. De volgende dag pak je een handvol papierpulp (zoveel als je nodig denkt te hebben) en gooi je er wat behanglijm poeder en/of al aangemaakt behanglijm bij. Daarna knijp je een flinke scheut houtlijm erbij en kneed je de boel goed door elkaar. De truc is om het krantenpapier zo klein mogelijk en de behanglijm zo klontvrij mogelijk te maken. Succes daarmee.

De pro's gebruiken de papierklei om hun gehele sculptuur mee te bedekken, maar ik heb het vooral gebruikt voor de details zoals de oogleden, neusgaten en lippen. Door de houtlijm droogt het keihard op en is het zelfs schuurbaar. Maar ik vind die gerimpelde look van papier maché juist zo leuk.

Nadat ik de eerste basislaag lichtgeel had aangebracht, kwam ik erachter dat de meeste giraffes een veel lichtere onderkleur hebben dan dat. Dus na een tweede bijna witte laag, heb ik met potlood de vlekken uitgetekend. Het kleurverloop op de kop werd erg lelijk toen ik het met een kwast had aangebracht. Door met een sponsje te deppen, kreeg het een veel natuurlijkere uitstraling. Ook de randen van alle vlekken heb ik nog een beetje bewerkt met mijn sponsje.

De manen en wimpers zijn gemaakt van ingeknipt karton. De manen heb ik daarna bruin geverfd, maar de wimpers zijn van zwart karton. Op de plek van de manen en de wimpers heb ik het papier maché ingesneden en het karton erin geplakt met houtlijm. In tegenstelling tot de ekster, is de giraffe niet afgelakt. Daardoor heeft hij een mooiere. matte uistraling. Overigens beschilder ik alles met goedkope tubes acrylverf.

En nu hangt de giraffe in de showroom. Hij krijgt ooit nog wel een mooi plekje in huis, maar nu overziet hij alles en trekt hij heel veel nieuwsgierige bezoekers.